atelier

In het atelier: ijzer, vuur en kleine hoeveelheden alchemie

Alwin Put
0 reacties
Inside The Atelier, Iron, Fire, And Small-Batch Alchemy Inside The Atelier, Iron, Fire, And Small-Batch Alchemy

Een langzamer ritme

In een rustig dorpje vlakbij Grasse, waar de bergen de lucht in handen hebben en de tijd een langzamer ritme aanhoudt, vormen MAD et LEN geuren als een ambacht en een eed. IJzer wordt met de hand zwart gemaakt, botanische producten worden gemanipuleerd en verouderd, en elk object draagt ​​het spoor van de maker. Dit gaat niet over trends, dit gaat over aanraking, geduld en de poëzie van dingen die gemaakt zijn om lang mee te gaan.

Oprichters, een leven kiezen

Ze wilden geen trend creëren, ze wilden een leven opbouwen. In 2007 verruilden Sandra Fuzier en Alexandre Piffaut hun dagelijkse routines voor St. Julien-du-Verdon, een plek waar parfum nog steeds in handen is, in kleine teams, in seizoenen. Daar kreeg het huis MAD et LEN vorm, deels atelier, deels gedicht, deels experiment in hoe geur herinneringen kan dragen.

Materiële taal, ijzer met een geheugen

De naam doet denken aan literatuur en herinnering, maar de eerste kennismaking is elementair. IJzer, zwaar en mat, koel aanvoelend, gesmeed en afgewerkt zodat geen twee deksels precies hetzelfde zijn. Kleine variaties worden met opzet behouden, een patina dat met de jaren zal verzachten, een oppervlak dat een leven vastlegt, een krasje hier, een glansje daar. Deze stukken voelen eerder gevonden dan gefabriceerd aan, als objecten met een verleden en een toekomst.

Langzame alchemie, tijd als ingrediënt

In de achterkamers wordt geur behandeld als een archief. Houtsoorten, bloemen en specerijen worden gemengd tot oliën en mogen vervolgens rusten tot de randen rond zijn en er een heldere stem ontstaat. Tijd is een ingrediënt, sommige materialen wachten maanden, andere veel langer, en het resultaat is zelfverzekerd en stil, een aanwezigheid die in de kamer aanwezig is zonder te schreeuwen.

Het cultobject, lavasteenpotpourri

Als er één cultobject is, dan is het wel de potpourri van lavasteen. Geen kom met gedroogde bloemblaadjes, maar een zwart ijzeren vat gevuld met poreus vulkanisch gesteente. Een paar druppels parfum worden aan de stenen gegeven, ze drinken het op en ademen het vervolgens met een gelijkmatige, constante straal terug de ruimte in. Het ritueel is eenvoudig en bevredigend, verfris je wanneer de lucht erom vraagt, maak er een micromoment van waar je naar uitkijkt. Het is een decor dat leeft, een metgezel in plaats van een rekwisiet.

Filosofie in de praktijk: de menselijke maat

De filosofie is makkelijk te voelen. Handwerk is kennis, zichtbaar in de krul van metaal, in het gewicht van een deksel, in de zorgvuldige manier waarop flessen worden gevuld en gesloten. Kleine oplages houden het ritme menselijk, behouden het karakter en laten elk stuk een beetje zichzelf zijn. Je voelt het in het smeedwerk, in de nevelen, in de keuze om imperfecties te laten bestaan, het bewijs dat er iemand was, dat dit gemaakt is voor het echte leven.

Plaats en praktijk, modern ritueel

Vraag Sandra en Alexandre wat hen drijft, en de antwoorden keren terug naar plaats en praktijk. Het landschap van de Alpes de Haute Provence, de nabijheid van de oude kerngebieden van parfum, de nadruk op processen die weigeren te haasten. Het resultaat is geen nostalgie, maar een modern ritueel, parfum dat lichamen, kamers en herinneringen bewoont, objecten die een hoek verankeren zoals een steen een rivierbedding verankert.

Samenwerking, rituele nevels en vertaling naar vorm

Zelfs hun meest vooruitstrevende ideeën houden die waarheid centraal. Ritual Mists behandelt geur als zorg en ceremonie, een stemming die je naar believen kunt oproepen. Toen het huis samenwerkte met flaconlegende Pierre Dinand voor Rawtherapy, was de opdracht om te vertalen, niet te decoreren, om ijzer, mineralen en tijd vorm te laten krijgen. Op dat moment waren object en parfum niet langer gescheiden; de flacon droeg het verhaal net zo helder uit als de geur.

Uitnodiging, een eenvoudig ritueel

Dus wanneer je deze wereld betreedt, doe dan de eenvoudige dingen. Til het deksel op, voel hoe het koele ijzer je hand het gewicht van het stuk laat voelen. Voeg voorzichtig een paar druppels toe aan de stenen en merk dan op hoe de kamer van adem verandert. Zie hoe een klein ritueel een ochtend kan resetten, een avond kan verzachten of het uur kan markeren waarop je thuiskomt. Denk aan de twee mensen die hun schema's inruilden voor seizoenen, want die keuze voel je in alles wat ze maken.




Laat een reactie achter

Alle reacties worden gemodereerd voordat ze worden gepubliceerd.